9de Nieuwsbrief dd 9 mei 2020 Vanuit de kerkenraad We zijn op weg naar Pinksteren. Het feest van bezieling, van inspiratie door  Gods’ geest.  We hebben de afgelopen tijd  in eigen kring en in de samenleving veel inspiratie gezien. Inspiratie die zich uit in aandacht, verbondenheid en uitreiken naar mensen, dichtbij en ver weg.. Onderlinge verbondenheid, niet alleen in kleine kring maar ook tussen mensen die elkaar in gewone omstandigheden niet zo gauw zouden zien staan.  Roland Zwiers schreef een overdenking. In deze Nieuwsbrief ook aandacht voor verhalen van bevrijding. Daarmee zetten we het thema voort van de kerkdienst van afgelopen zondag die in het teken stond van 75 jaar bevrijding.

 Bevrijding en vrij zijn

Dat was het thema van de dienst van afgelopen zondag, waar gelukkig ook van is genoten. Ter voorbereiding had ik de jongeren een aantal vragen gesteld via de mail. Ook zijn er, via de telefoon, gesprekken gevoerd met oudere gemeenteleden over herinneringen aan de bevrijding 75 jaren geleden. Er zijn mooie gesprekken gevoerd over de vragen, mooie antwoorden en een paar mooie verhalen met herinneringen ontstaan.  Ik deel ze graag met u en jou. Even een quote uit de mail aan de jongeren:

‘Deze en volgende week staan in het teken van bevrijding. Allereerst van de Tweede Wereldoorlog. Er zijn nog enkele gemeenteleden, die dit bewust hebben meegemaakt en daar waarschijnlijk ook wat over kunnen vertellen. Maar misschien voor jullie ook wel bevrijding van de ‘lock down’ vanwege het coronavirus. Sporten op 1,5 meter mag na de meivakantie weer en ergens aan het eind van mei gaan voor jullie mogelijk ook weer de schooldeuren gedeeltelijk open. Ik ben benieuwd naar jullie gedachten over beide vormen van bevrijding en heb daarom een paar vragen voor jullie hierover.

• Waar denken jullie aan bij 75 jaar bevrijding van de WOII?

En wat betreft de afgelopen periode vanwege het coronavirus ben ik benieuwd naar het volgende:

• Waarin heb je je het meest beperkt gevoeld de afgelopen periode? Wat heb je het meest gemist in die tijd?
• Waar kijk je naar uit wanneer je straks weer meer vrij bent en meer mogelijkheden hebt?
• Denk je dat je straks ook weer durft te leven; met andere woorden, gewoon weer alles durft te doen wat mag?’

Heel wat jongeren hebben laten horen, waar zij aan denken bij vrij zijn na die oorlog. Ze dachten aan:

- dat het toen niet normaal was om vrij te zijn,

- de vele slachtoffers en bombardementen, die er toen zijn geweest

- de verhalen over de bevrijding en de landing in Normandië als begin van het einde van de oorlog.

- weer blij kunnen zijn dat je leeft

- mensen, die weer konden feesten vieren met iedereen weer op straat,

- het opbouwen van het land na al die bombardementen.

Ze schreven ook over hun ideeën om straks weer vrij door Nederland te gaan na de lock-down. Bijna allemaal schreven over het fijn te vinden op elk moment weer:

• vrienden en vriendinnen te zien.
• ergens heen te kunnen gaan, uitjes met het gezin, uit eten, naar school, naar familie, naar opa en oma en Wit Rusland, winkelen en shoppen,
• lekker te kunnen spelen, voetballen, bowlen, sporten en strand, naar de kapper, orkest, bibliotheek, pretpark en evenementen.

Kortom, er is verlangen naar weer kunnen gaan, vrij zijn, gaan en staan waar je wilt. Tegelijk houdt men rekening met het ‘nieuwe normaal’. Eén van de jongeren schreef: ‘Weet je wat ik nu altijd heb: als ik films of series kijk dan denk ik: “Je moet 1,5 meter afstand houden!!” Gek hoe snel je daaraan gewend bent geraakt.

Of je straks na de lock down ook echt weer helemaal durft te leven was ook een vraag. De meeste jongeren zeggen daar volop ja op. Er zijn er, die ‘nooit bang geweest zijn tijdens de corona crisis dus ben ook onverschillig als het straks voorbij is. Ik doe niets anders.’ Een aantal voelen dat toch een beetje anders. Beide kanten zijn heel begrijpelijk. ´ik denk dat er weer heel veel hetzelfde wordt maar ook zullen sommige dingen anders zijn.´ - of - ‘Ik durf wel weer gewoon te leven, met mijn vrienden, dat doe ik nu eigenlijk ook al wel, gelukkig. Ik ben niet bang voor mijzelf, maar wel voor oude mensen, dat zij ziek zouden kunnen worden door mij, daar wil ik ook rekening mee houden.’ - of - ‘er zal meer thuisgewerkt gaan worden. In de winkels zal er nog afstand gehouden moeten worden en we zullen voorzichtig moeten, blijven doen. ´ - of - ‘Dat er nog kans is om corona te krijgen nadat de crisis voorbij is vind ik bedreigend en maakt mij een beetje onrustig.’ - of -  ‘Als de corona voorbij is voel ik me minder kwetsbaar en blij. Wel zal ik goed opletten. Ik doe 1,5 meter, niet stoeien met vrienden. Ik doe een beetje voorzichtig.’ - of -  ‘Ik denk het niet, omdat ik liever niet besmet wil worden met dit enge virus. Waarschijnlijk zal ik drukke plekken, zoals Amsterdam, indien mogelijk mijden totdat ik gevaccineerd ben.’

De bevrijding en vrij zijn, houdt jongeren ook bezig. Het is een thema om over te blijven nadenken zoals één van hen schreef: ‘75 jaar geleden gaat steeds meer richting de 100. Ik ben bang dat hoe langer geleden het wordt, hoe meer mensen in Nederland de ernst van oorlog en vrijheid vergeten, omdat wij het hier over het algemeen zo goed hebben wat dat betreft.´

Dank voor jullie reminder, betrokkenheid en tijd, Vladzik, Daniel, Alekseij, Niels, Celine, Rebecca, Fleur Sofie, Anouk Femke, Yanghe, Fanghong en Kangning.  Dank voor het delen hoe jullie deze tijd leven en beleven. Ik hoop dat leven in het ‘nieuwe normaal’ voor jullie ook weer leven kan zijn, waarin je weer volop kunt gaan. Ik denk aan het lied dat we zondag zongen: Ga, en God zal met je zijn: door zijn Geest je vrijheid geven, jou in vrede laten leven. Ga en God zal met je zijn. Ik wens jullie veel plezier weer met vrienden, vriendinnen, school en familie en kijk er naar uit om jullie rond of na de zomer weer te kunnen ontmoeten. Tot dan en groet van ds. Geertje Zomer

Herinneringen aan de bevrijding van 75 jaar geleden en vrij zijn

Er zijn ook gesprekken gevoerd over herinneringen aan de bevrijding van 75 jaren geleden. Yanghe, zoon van Tineke Ockhorst en Eric de Jong heeft gesproken met mevrouw Trudy Bijdam en Vladzik, Daniel, Alekseij, zonen van Arjan Lont hebben gesproken met Nel Voogd. Ook zijn de herinneringen opgehaald bij Guus Krispijn door Rien Rot.

Verhalen van bevrijding

Dhr. Krispijn, die 7 jaar was aan het einde van de oorlog, vertelde  het volgende.

Je hoorde daar niets meer over …..   mei 1945

 

Het vinden van een “Noorderkerk herinnering” uit 1945 is niet eenvoudig. Guus Krispijn woont al zijn hele leven vlakbij het Piet Heinplein. Door grenswijzigingen van de kerk is de familie zowel lid geweest van de Oosterkerk, Westerkerk en mei 1945 van de Noorderkerk. Hij is dan 7 jaar.

Koude kerk

Kerken waren in de oorlog onverwarmd, dus koud. De Duitsers hadden steenkool gevorderd. Omdat er ook geen elektriciteit was voor verlichting, waren er geen 2^e diensten als het al donker was. Hij weet dat er diverse leden uit de illegaliteit door de geheime dienst zijn vermoord. (Hij heeft daar later nooit wat over gehoord.)

 Bevrijding

Hij was naar bed, het was nog een beetje licht, maar hij hoorde geruchten op straat waar het altijd stil was. Hij ging naar beneden naar het keukentje, de enige verwarmde plaats in huis, maar daar waren zijn ouders niet. Die bleken in de deuropening aan het praten. Er werd gesproken dat de Duitsers gecapituleerd hadden.

De bevrijding was dan wel in aantocht, maar het was nog niet veilig. De volgende dag werd hij diverse keren naar de zolder gestuurd om te kijken of de vlag op de Haagse Toren al was uitgestoken. Dat zou het teken zijn dat de Den Haag echt vrij was.

Daarna de feesten

De intocht van de Irenebrigade op het propvolle Noordeinde (een straat verder) met veel enthousiaste mensen.

Daarna de straatfeesten met slingers. Mensen van de BS (Binnenlandse Strijdkrachten) die NSB-ers uit huis haalden. Hij herinnert zich een NSB-vrouw, die het blad Volk en Vaderland uitventte en uit huis gehaald werd. Ten slotte herinnert hij zich ook de dankdiensten, maar ook dat er niet veel over gepraat werd.

Geen gesprek

Veel werd er niet gesproken over de oorlog. Ook niet over diverse gemeenteleden, die vermoord werden door de Duitse Sicherheits Dienst (SD) vanwege verzetsdaden. Was het te erg en/of te vers om het te kunnen benoemen?

Mevrouw Nel Voogd vertelde over dat ze toen leefde samen met haar vader en moeder in Heemstede. Ze was de jongste in het gezin en gaf aan, nogal beschermd voor, misschien wat afgeschermd van de buitenwereld geleefd te hebben. Ze had niet zoveel herinneringen, maar herinnert zich nog goed de kleur oranje. Na de bevrijding kleurde de straat bijna helemaal ineens oranje. Dat maakte indruk. Ze hadden in de laatste periode voor de oorlog geen honger gehad. Haar vader werkte bij de gemeente en kon goed aan eten komen door al zijn contacten. Natuurlijk was het wel vooral kool en aardappelen. Vlees was er niet of kregen zij in ieder geval niet. Alekseij was benieuwd of ze ook een auto hadden. Nee, natuurlijk niet, was het logische antwoord van Nel. Voor ons is dat niet logisch. Het is bijna niet voor te stellen. Yanghe heeft met mevrouw Trudy Bijdam gebeld. Hij schreef aan mij het volgende verhaal met zijn vragen en de antwoorden van Trudy Bijdam.

• Wat weet u nog van de bevrijding van 75 jaar geleden?

We waren blij. De jongelingsverenigingen en meisjesvereniging waren verboden door de Duitsers. Toch kwamen we bij elkaar. We hebben gedanst bij het paleis Noordeinde. We hadden ook minder honger want er kwam meer eten beschikbaar.

• Wat heeft de meeste indruk gemaakt?

Dat we konden gaan en staan waar we wilden. Jonge mannen en ouderen kwamen te voorschijn.  Zij waren ondergedoken geweest. De vader van mw Bijdam was niet ondergedoken want hij was te oud. Wel zat hij in kerkelijke commissies. Via die contacten kregen mevrouw Bijdam en haar zus extra eten toegestopt en hebben geen heel erge honger gehad. 

• Waar werd u blij van? En waar was u bang voor?

Ik was bang voor de bommen. 3 maart is het Bezuidenhout gebombardeerd. Daar woonden diverse kennissen. Een man / kennis stond in de deuropening tijdens het bombardement. Van hem is niets teruggevonden. Na de bevrijding was ik niet meer bang alleen maar blij.

• Hoe gingen de Duitsers zich overgeven?

De Engelse en Duitse generaals hadden afspraken gemaakt dat de Duitsers zouden weggaan. Wij waren blij. In april kwamen Engelse vliegtuigen en gooiden voedselpakketten. Ik stond op het balkon te zwaaien. Eten kwam naar beneden en de honger was voorbij. Ik was dankbaar en niet bang.

 

 

• Hoe oud was u tijdens de oorlog?

Toen de oorlog begon was ik 10 jaar oud en aan het eind 15 jaar oud. Toen ik in januari 15 jaar oud werd vroeg ik voor mijn verjaardag een boterham als cadeau. Ik kreeg een pannenkoek. Dat vond ik heerlijk. Ik was heel dankbaar.

Het waren mooie gesprekken en momenten van aandacht. Stil staan bij werelden, die we niet meer kennen. Het is fijn dat we deze herinneringen en verlangens kunnen delen. In deze tijd zijn dit soort momenten extra waardevol. Dank en een vriendelijke groet van ds. Geertje Zomer

Overdenking door Roland Zwiers.

Op weg naar Pinksteren.

Sinds 12 maart werk ik thuis op afstand. Dat is een vergelijkbaar lange periode als de Veertigdagentijd en de tijd tussen Pasen en Pinksteren.

Helaas heb ik dit jaar het kerkelijk jaar minder bewust ervaren. Ik ben dan ook blij dat ik deze bijdrage mag schrijven. Het geeft mij een kans om weer aan te haken. Waar staan we ook alweer? Waar komen we vandaan? Waar gaan we naar toe?

Deze vragen wil ik deels fotografisch beantwoorden. De vierkante zwart-wit foto geeft een samenvatting van de Stille Week: de takken van Palmpasen, het brood en de wijn van Witte Donderdag, het kruis van Goede Vrijdag en het licht van de Paasmorgen.

De tweede foto was niet gepland. Maar net voor Pasen kreeg ik een boeket gele tulpen van mijn werk als bemoediging. Ik zag daar een Paasgroet in en dat leidde tot de linker foto. De foto rechts is deze week gemaakt voor deze overdenking. Het zijn klimrozen op ons balkon. Ze zijn nog niet uitgelopen, maar je kan wel zien waar het heen gaat. Net zoals we nu onderweg zijn van Pasen naar Pinksteren.

    

Voor het tweede deel van mijn antwoord is het goed om aan te sluiten bij het leesrooster. Dat is ook een doorlopende lijn en doorlopende lijnen geven houvast. De bijbelteksten die ik van Geertje voor deze zondag kreeg aangereikt, zijn: Deuteronomium 6: 20-25, Psalm 66: 1-12, 1 Petrus 2: 1-10 en/of Johannes 14: 1-14.

Ik mocht kiezen, maar heb ze gewoon allemaal gelezen in de nieuwe Bijbelvertaling van 2004.

Deuteronomium 6 en Psalm 66 leggen uit dat regels niet knellend zijn, maar juist houvast geven. Ze zijn familie van rust-reinheid-regelmaat. Het is geen straf om je hieraan te houden. Je roept juist onheil over je af als je ze negeert.

Ik signaleer wel een groot verschil in toon. Deuteronomium 6 lijkt wel afkomstig uit de oude berijming: “Leef de geboden, de bepalingen en de wetten die de HEER, uw God, u heeft voorgehouden, zorgvuldig na en doe wat goed is in zijn ogen. Dan zal het u goed gaan …” Psalm 66 spreekt meer in de geest van de evangelische liedbundel: “Hij heeft ons het leven gegeven en onze voeten voor struikelen behoed.”

Ook Petrus roept ons op om ons te ontdoen van alles wat slecht is. Maar hij dreigt ons niet met straf als wij struikelen. Hij benadrukt Gods genade: “Eens was u geen volk, nu bent u Gods volk; eens viel Gods ontferming u niet ten deel, nu wordt zijn ontferming u geschonken.”

Dan rest nog Johannes 14. De aansluiting ligt hier bij vers 15, waar de Here Jezus aan het woord is: “Als je mij liefhebt, houd je dan aan mijn geboden. Dan zal ik de Vader vragen jullie een andere pleitbezorger te geven, die altijd bij je zal zijn: de Geest van de waarheid.”

De cirkel is rond: we zijn op weg naar Pinksteren.

Mededelingen uit de gemeente:

De bloemen gaan deze week met felicitaties en een hartelijke groet naar Dhr H.L. Capel, Archimedesstraat 139, 2517 RT.

Op 4 mei jl was Harry Capel jarig !

In de kerkdienst met 5 personen afgelopen zondag, die u kon volgen via internet,  deden we een voorbede uit voor de stiefzuster van Marianne Bossebroek die met corona op de IC lag. Helaas is zij afgelopen maandag overleden. De zus van Marianne was zelf IC verpleegkundige!  Het adres van Marianne Bossebroek is Gagelplein 19, 2563 TT in Den Haag.

Op 4 mei vierde de heer Capel zijn verjaardag. De bloemen gaan daarom deze week met felicitaties en een hartelijke groet van de gemeente  naar de familie Capel .  Het adres is : Archimedesstraat 139, 2517 RT, Den Haag.

We zijn blij dat Marja Veenstra heeft aangeboden om in de ‘bloemengroep’ mee te doen. De bloemengroep zorgt er voor dat de aandacht van de gemeente en de bijbehorende bloemen thuis worden gebracht!

Platform ‘Niet alleen’

De Noorderkerk heeft zich aangesloten bij het Platform ‘Niet alleen’. Er is een app-groep van kerken en organisaties die zich in Den Haag hebben aangesloten bij dit platform. Douwe Siebenga heeft zich namens de Noorderkerk bij deze app-groep aangesloten. Het doel van het platform is om hulp te verlenen als daarom wordt gevraagd en waar dat mogelijk is.

De regering heeft aangekondigd dat de beperkende maatregelen  in de komende tijd geleidelijk aan en gecontroleerd versoepeld zullen worden. We zullen in gezamenlijk overleg en in afstemming met het landelijke PKN beleid bezien wat dat voor de kerkdiensten in d Noorderkerk betekent.

Versoepeling

De regering heeft aangekondigd dat de beperkende maatregelen  in de komende tijd geleidelijk aan en gecontroleerd versoepeld zullen worden. We zullen in gezamenlijk overleg en in afstemming met het landelijke PKN beleid bezien wat dat voor de kerkdiensten in d Noorderkerk betekent.

Collecte

1^e collecte: Diaconie algemeen

2^e collecte: Haags Studenten Pastoraat ( HaaStu)

 

Ook nu we niet bijeenkomen gaan de werkzaamheden van de kerk en de vaste lasten door!

 

Contact nummers:

Ds. Geertje Zomer: 06-81 77 18 23 / e-mail This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

Aandacht en pastoraat: Gerry Hakstege-van Gool:  070-3455876 / e-mail This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

Voorzitter kerkenraad (Jannie Kuik): 06-15 36 80 58 of 070-3466611 / e-mail This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

 

Diakenen:

Yke Vuyk: 070-3604674 / e-mail This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

Hans Bijdam: tel. 06-22 96 13 23 / e-mail This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

Gemeente studiegroep:

Marco Rot: tel. 06-47 07 20 57 / e-mail This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

 

Verjaardagen in mei

Verjaardagen mei:

01 Mw. N. Voogd-de Koomen                  Segbroeklaan 444/2                   2565 DE

04 Dhr H.L. Capel                                   Archimedesstraat 139                2517 RT

10 Mw M.J. Veenstra-Korenhof                Wolphesestraat 111                    2573 NV

15 Dhr A. Lont                                       Laan van Meerdervoort 127         2517 AW

15 Mw M.C. de Roo-van der Wart            Donkergroen 133                        2718 EV Zoetermeer

18 Mw Xiàomin Zwiers-Liu                      Groot Hertoginnelaan 236             2517 EZ Den Haag.

18 Christine Rot                                     François Maelsonstraat 9             2582 KA

19 Dhr C. Rot                                         Zonnebloemstraat 343                 2565 RW

21 Dhr E.W. Dijk                                     Acubastraat 8                             2565 XE

28 Mw M.J. Dijkhuizen-de Groot               Koningin Emmakade 34                2518 RK

30 Pauline Vuyk                                      Pierre Lallementstraat 258           1097 JR AMSTERDAM